Кога ќе зачекорите во селото Халштат, очекувате во секој момент да засвири некоја музика од цртан филм.
Опкружени сте со црвеникави и жолти куќи кои ја задржале архитектурата од 16 век, и ако се најдете таму во пролет или лето, тие се исто така покриени со шарени цвеќиња и бршлен.
Улиците со калдрма се полни со шармантни кафулиња, алпски гостилници и цркви.
Природата била дарежлива кон овој дел од Австрија, па на секој агол ве чека сцена за фотографирање. Опкружено со Алпите на брегот на езерото, селото навистина го заслужува прекарот со кој најчесто се опишува во туристичките брошури – гратче од бајките.
Најдобро е да се пости во октомври додека времето е сѐ уште погодно за пешачење, а бројот на туристи се намалува.
Истражете еден од најстарите рудници за сол во светот
Салцвелтен се рудници за сол во близина на ова село, кои се под заштита на УНЕСКО.
Истражувачите велат дека тие биле во некоја форма на употреба во праисторијата, најверојатно уште во 4000 година п.н.е.
Формирани од испарувањето на морето пред повеќе од 250 милиони години, изобилните наслаги на сол ги донеле првите жители на ова место. Благодарение на рудникот, местото е основано, но и многу се збогатило, што придонело за неговиот развој.
Во 1311 година, Халштат станал трговски град, што зборува за одржување на економијата, а во 1595 година бил изграден гасовод долг 40 километри за транспорт на сол до Ебенсе.
До 1890 година, кога првпат бил изграден, до Халштат можело да се стигне само со брод или стрмни патеки.
Рудникот за сол можете да го посетите со туристички водич.
Направете прошетка со брод низ езерото
Нема лоша глетка кога сте во ова идилично планинско гратче, но некои од најдобрите ќе ги имате доколку гледате од вода.
Изнајмете чамец за веслање и пловете по езерото, посетете некои оддалечени брегови и не заборавајте да уживате во погледот на овој град.
Посетете ја и куќата на коските
Само за момент тргнете се од шармот на ова село и погледнете како жителите на ова место им одавале почит на нивните починати.
Недостатокот на простор на малите, преполни гробишта на градот бил проблем за жителите во почетокот на 17 век. Селаните почнале да ги откопуваат коските на своите најблиски, а потоа ги чистеле и бојадисувале.
Мотивите на черепите имаат своја симболика: дабовите листови симболизираат слава, ловорот – победата, бршлен – живот, розата – љубов…
Иако проблемот на крајот бил решен со воведување на практиката на кремирање, граѓаните сепак можеле да изберат да најдат некој од нивниот покојник во оваа гробница.
