Ратко Младиќ, поранешен командант на Генералштабот на Армијата на Република Српска (ВРС) и долго баран воен злосторник и обвинет од Хаг, беше осуден на доживотен затвор за геноцид во Сребреница, прогон на Бошњаци и Хрвати, тероризам на сараевчани и земање заложници на УНПРОФОР, односно за воени злосторства извршени во Босна и Херцеговина од 1992 до 1995 година.
Чекаа 26 години
Правосилната и конечна пресуда што му ја изрече Апелациониот совет на Меѓународниот кривичен трибунал за поранешна Југославија (МКТЈ) целосно ја потврди првостепената пресуда од 22 ноември 2017 година и го заврши судскиот процес за најтешките злосторства извршени во Европа од Втора светска војна.
Второстепената пресуда беше изречена од Жалбениот совет, составена од судијката Приска Матимба Нјамбе од Замбија, судијата Амината Лоис Рунени Н’гумс од Зимбабве, судијата Симур Пантон од Јамајка, судијата Елизабет Ибанда-Нахамја од Уганда и судијата Мастаро Ел Бааж.
Додека го слушаше читањето на пресудата во судницата во Хаг, Младиќ изгледаше мирен и само со повремено климање со главата изрази несогласување со изнесените ставови на Жалбениот совет.
Но, откако беше прочитана пресудата, тој плачеше.
Пресудата се очекуваше со многу неизвесност кај жртвите, меѓу другото и затоа што претседателот на Жалбениот совет, замбискиот судија Нјамбе, во посебно мислење за осудата на Младиќ под Здравко Толимир, го оспори геноцидот во Сребреница и обемот на злосторството, како и вината на раководството на Република Српска и го сметаше самиот Толимир за невин.
Судијката Нјамбе исто така го оддели своето мислење за сите прашања во денешната одлука, очигледно останувајќи на ставовите што ги искажа во пресудата за Толимир.
Конечната пресуда беше изречена скоро 26 години откако Ратко Младиќ беше обвинет од Хашкиот трибунал (МКТЈ) и утврди одговорност на еден од клучните актери во војната, во која загинаа повеќе од 100.000 луѓе и беа протерани повеќе од два милиони жители на БиХ.
Во првостепената постапка, Младиќ беше осуден по 10 од 11 точки од обвинението, но не и за геноцид врз Бошњаците и Хрватите во шест општини во Босна и Херцеговина во текот на 1992 година – Приједор, Сански Мост, Кčуж, Котор-Варош, Фоча и Власеница. Интересно, овој дел од пресудата, кој беше обжален од обвинителството, исто така беше потврден, но со спротивното мислење на двајца судии (Н’гумс и Пантон).
За време на главната расправа на судењето против поранешниот врховен командант на ВРС, што започна на 16 мај 2012 година и траеше 530 дена, беа повикани 592 сведоци и беа презентирани околу 10.000 докази, а МКТЈ зеде предвид 2.000 пресудени факти како дел од другите случаи, процесирани во тој суд.
После години бегство и криење, Младиќ беше уапсен во Србија на 26-ти мај 2011 година и беше испорачан на МКТЈ, и префрлен во Единицата за притвор во Шевенинген на 31-ви мај.
Со денешната пресуда завршува приказната за големите судења во Хаг, и за разлика од многу негови генерали, но и политички идеолози, кои не беа гонети или умреа пред или за време на судењето, Ратко Младиќ ја поздрави конечната пресуда на судот.
Исто како и поранешниот претседател на РС, Радован Караџиќ, кој исто така беше осуден на доживотен затвор.